Górnik Zabrze w latach 80-tych ubiegłego wieku był hegemonem. Cztery lata z rzędu zdobywał mistrzostwo Polski. Jednym z filarów tej drużyny, chociaż zostającym nieco w cieniu, był Józef Dankowski. – Dbaliśmy o markę Górnika Zabrze – mówi skromnie były defensor, który w klubie z Roosevelta jako piłkarz spędził osiem lat, w ostatnich latach był także trenerem zabrzan.

Wychowanek ŁKS ćwiczy z LKS Różyca, drużyną z łódzkiej okręgówki, w której nie brakuje też byłych piłkarzy Widzewa. – Docinków w szatni oczywiście nie brakuje, ale wszyscy cieszymy się, że znów będą derby Łodzi. Miałem przyjemność dwa razy zagrać w tych spotkaniach. Dla zawodnika, a zwłaszcza wychowanka, liczy się tylko zwycięstwo. Z drugiej strony były czasy, kiedy w Widzewie grali moi koledzy. W trakcie meczu byliśmy rywalami, ale po nich prywatnie często się przyjaźniliśmy – podkreśla Paweł Golański, 14–krotny reprezentant Polski, były zawodnik m. in. Korony Kielce, Steauy Bukareszt czy Górnika Zabrze.

W Akhmacie Grozny 25-letni Damian Szymański miał dobry początek, ale potem szyki pokrzyżowała mu kontuzja. Jego występy w Rosji nie przeszły jednak bez echa, bo sięgnął po niego AEK Ateny prowadzony przez Massimo Carrerę. Włoski trener wcześniej pracował w Spartaku Moskwa, z którym sięgnął po mistrzostwo kraju w 2017 roku. Szymański opowiedział nam o pobycie w Rosji, aklimatyzacji w Grecji, poziomie polskiej ekstraklasy, a także swoich celach i marzeniach.

– Liczyłem, że pojadę na mundial w Argentynie. Ja już miałem zrobione wszystkie szczepienia, a nawet pobrane odciski palców przez ambasadę argentyńską. Kontuzja wszystko jednak przerwała – przyznaje Czesław Boguszewicz, były piłkarz Pogoni Szczecin i Arki Gdynia, z którą jako trener zdobył w 1979 roku Puchar Polski.

Tomasz Zahorski w reprezentacji Polski rozegrał trzynaście spotkań i znalazł się w kadrze na historyczny, bo pierwszy turniej finałowy mistrzostw Europy z udziałem biało-czerwonych. W ekstraklasie zdobył 25 bramek, przywdziewając barwy czterech klubów. – Jako piłkarz byłem niesamowicie ambitny, stawiałem sobie poprzeczkę bardzo wysoko. Z pewnych osiągnięć jestem dumny, zapracowałem sobie na to – mówi w długiej rozmowie z Łączy Nas Piłka, wspominając czasy kariery.

54-letni Mieczysław Ożóg wciąż jest czynnym piłkarzem. Przez ponad 20 lat był związany ze Stalą Stalowa Wola. Od 2007 roku dzieli i rządzi w klubach z niższych lig. Właśnie przygotowuje się do 35. sezonu w seniorach. – Trudno stwierdzić, kiedy mi się to znudzi. Dawno dałbym sobie spokój, gdybym nie lubił grać w piłkę. Przez te trzy miesiące przerwy związanej z koronawirusem czułem ze czegoś mi bardzo brakuje – mówi obrońca Bukowej Jastkowice.

Krzysztof Radwański grę w piłkę łączył z pracą rzeźnika w pokoleniowym zakładzie mięsnym, a jego wyuczony zawód to aparatowy przetwórstwa mięsa. Z Cracovią przeszedł drogę z trzeciej ligi do ekstraklasy. – Piłka nożna jest moją pasją, uzależnieniem – zapewnia Radwański. – Rzeźnik? Poszedłem w ślady dziadka, ojca i brata. Dobrze jest mieć zawód, gdyby na przykład kontuzja przekreśliła karierę – zauważa.