Michał mieszka w Skierniewicach, ale pracuje w Łodzi, gdzie koordynuje działanie fundacji sportowej założonej m.in. przez Włodzimierza Smolarka. Niebawem ma również rozpocząć pracę w jednym z łódzkich klubów piłkarskich lub w akademii, dlatego planuje przeprowadzić się do tego miasta.

– Przez pewien czas byłem stażystą w klubie piłkarskim w Skierniewicach. Pracowałem z 3-4-letnimi dziećmi, wprowadzając je w świat piłkarskich zabaw. Po ukończeniu kursu Grassroots C zacząłem prowadzić grupę dzieci z rocznika 2011, a obecnie myślę o pracy w Łodzi – w jednym z tamtejszych klubów lub w akademii. Część spraw mam już ustalonych. Tak naprawdę jest to kwestia zmiany miejsca zamieszkania, a że jestem mobilny, nie mam z tym problemu – zdradza Michał.

Nieco ponad dwa miesiące temu nasz rozmówca dzielił się z nami wrażeniami z meczu Polska — Izrael, zakończonego wysokim zwycięstwem Biało-Czerwonych 4:0. Jego wolontariacka przygoda rozpoczęła się jednak dużo wcześniej i sięga roku 2012.

– Zaczynałem od imprez siatkarskich na plaży w Starych Jabłonkach. Brałem też udział np. w Rajdzie Polski w Mikołajkach czy w meczach reprezentacji siatkarskiej rozgrywanych w Łodzi. To główne imprezy, które tak na szybko przychodzą mi do głowy. Później miałem nieco przerwy, bo studiowałem równolegle dwa kierunki: Wychowanie Fizyczne z Przygotowaniem Pedagogicznym oraz Zarządzanie Zasobami Ludzkimi na Uniwersytecie Łódzkim – opowiada.

Po przerwie spowodowanej studiami Michał trafił na ogłoszenie dotyczące Programu Wolontariatu PZPN i jak przyznaje, „nie wahał się ani chwili, bo piłka nożna to większa część jego życia”.

– To był oczywisty wybór. Od momentu decyzji o udziale w Programie Wolontariatu PZPN brałem już udział w ogólnopolskich finałach turniejów "Z Podwórka na Stadion o Puchar Tymbarku" i o Puchar Prezesa PZPN oraz meczach reprezentacji Polski. Kiedyś wsparłem też Departament Marketingu w przygotowaniach przed rozpoczęciem sezonu Centralnej Ligi Juniorów. To były drobne prace, m.in. przy wysyłce paczek – opowiada.

Dlaczego 27-latek ze Skierniewic w ogóle angażuje się w wolontariat? Podobnie, jak w przypadku wielu innych ochotników, przyciągają go ludzie, dzielący z nim wspólne pasje i chęci do niesienia pomocy.

– Za każdym razem, niezależnie od dyscypliny i wydarzenia, jest to znakomita przygoda. Na wolontariatach spotkałem setki niesamowitych ludzi, z którymi cały czas utrzymuję kontakt. Wolontariat to duże i małe przyjaźnie oraz wspomnienia fajnych prac, które wspólnie wykonaliśmy. Ponadto pozwala on zobaczyć same wydarzenia od strony niedostępnej kibicom i poznać wiele ciekawostek związanych z organizacją największych imprez sportowych w kraju.

Zapytany o wydarzenie sportowe, które wspomina najmilej, Michał nie wybrał konkretnej imprezy, a cały Program Wolontariatu PZPN, bo to po prostu „jego klimat”.

– To właśnie tu pracuje mi się najlepiej i najmilej! Uwielbiam piłkę nożną i to jest mój klimat. Czuję pracujących tu ludzi, a oni czują mnie. Jestem w stanie porozumieć się z tu z każdym. No i wydarzenia związane z piłką nożną robią na mnie zdecydowanie największe wrażenie – nie kryje młody trener.

Niejako na potwierdzenie tych słów Michał przyznał, że już złożył aplikację na wrześniowy mecz Polska – Austria w ramach kwalifikacji do UEFA EURO 2020. Nie jest to jednak jedyny wolontariat, o którym myśli.