Pierwszym z obszarów, który chcemy Wam dziś przybliżyć, jest dział Akredytacji. W Gdyni wspiera go 20-letnia Karolina Antczak, na co dzień studentka gdańskiej Akademii Wychowania Fizycznego na kierunku Sport, myśląca o specjalizacji Marketing i Zarządzanie w Sporcie.

– Nasz obszar zajmuje się drukowaniem i wydawaniem akredytacji. Głównie wydawaliśmy je dziennikarzom, osobom z obsługi stadionu czy ratownikom medycznym. W przypadku np. osób z FIFA czy sędziów tylko je drukowaliśmy, a następnie przekazywaliśmy odpowiednim osobom, które zajmowały się dystrybucją – opowiada Karolina.

Jak zdradza młoda wolontariuszka, praca w tym obszarze jest bardzo odpowiedzialna. Tu nie ma miejsca na pomyłkę, dlatego należy nauczyć się reagować odpowiednio do zaistniałej sytuacji.

– Zdarza się np., że ktoś ma błąd w nazwisku, albo brakuje w nim polskich znaków. Czasem występuje pomyłka w numerze PESEL. Nie możemy być pobłażliwi, bo my również mamy wpływ na to, aby na stadionie przebywały tylko upoważnione do tego osoby – tłumaczy Karolina.

fot. Archiwum prywatne

Z Gdyni przenosimy się do Lublina, gdzie w wolontariat Mistrzostw Świata FIFA U-20 Polska 2019 zaangażował się Maciej Wachek. Maciek jest uczniem trzeciej klasy technikum. Jego przygoda z wolontariatem sportowym rozpoczęła się trzy lata temu meczami piłkarek ręcznych MKS-u Lublin. Podczas młodzieżowego mundialu wspiera obszar Operacji Meczowych.

– Co się kryje za hasłem Operacje Meczowe? Naszym głównym zadaniem jest udział w ceremonii meczowej. W moim przypadku jest to wychodzenie z kołem środkowym. Kilka dni przed rozpoczęciem mistrzostw przeszliśmy specjalne szkolenie, natomiast już w trakcie turnieju, na cztery godziny przed każdym spotkaniem, przeprowadzamy próbę takiej ceremonii – opowiada Maciek, dodając, że nie są to jedyne zadania, jakie wykonuje podczas turnieju.

– Zdarza mi się wspierać inne obszary, np. Ticketing, Bezpieczeństwo czy Centrum Wolontariatu. Wszystko zależy od tego, iloma osobami dysponuje dany obszar w konkretnym dniu. Grafiki są układane z wyprzedzeniem, więc również z pewnym wyprzedzeniem wiemy, gdzie możemy być potrzebni. Na tym właśnie polega wolontariat. Na wspieraniu się i współpracy. Atmosfera jest znakomita, wręcz fantastyczna i jestem naprawdę podekscytowany faktem, że taka impreza odbywa się w moim mieście – dodaje Maciek.

W Łodzi jednym z wolontariuszy obszaru Operacji Meczowych jest Marcin Kwieciński. 35-latek z Pabianic często bierze udział w próbach ceremonii meczowych, ale już przed meczem i w trakcie spotkania wykonuje zupełnie inną pracę.

fot. Archiwum prywatne

– Pomagam analitykom w sprawach technicznych – mówi Marcin. – Podczas meczu analitycy obu reprezentacji mają do dyspozycji duże ekrany dotykowe z systemem stworzonym na zlecenie FIFA, testowanym na tym turnieju. Za pośrednictwem owych ekranów mogą oni oglądać powtórki z różnych kamer, przewijać akcje, w łatwy sposób zapisywać dane fragmenty i na koniec meczu zapisać cały materiał na pendrive’a. Są tam również analitycy zewnętrznej firmy, zbierającej statystyki dotyczące np. pokonanych przez zawodników kilometrów, liczby podań, liczby strzałów itd… – tłumaczy Marcin, którego głównym zadaniem jest reagowanie w przypadku problemów ze sprzętem.

– Jeśli coś nie działa, jestem pierwszą osobą służącą pomocą. Jeśli usterka przekracza moje kompetencje, np. ekran się kompletnie zawiesi, zgłaszam sprawę do techników FIFA, a oni zdalnie naprawiają usterkę. Tak było np. podczas meczu Kolumbia – Nowa Zelandia. Ekran przestał odpowiadać, a po pięciu minutach od zgłoszenia usterka została zdalnie naprawiona – opowiada 35-latek, dodając, że funkcja ta została mu przydzielona nieco przypadkowo.

– Osobom z FIFA zależało, aby na to stanowisko przydzielona została osoba, mogąca uczestniczyć w każdym meczu. Tak się złożyło, że tylko ja zgłosiłem dyspozycyjność na wszystkie dni meczowe, więc wybrano mnie niejako z urzędu. Cieszę się bardzo! Mam możliwość poznania wielu osób z zagranicy, poćwiczenia języka angielskiego, a ostatnio od sztabu analityków Senegalu dostałem meczową koszulkę! To było naprawdę bardzo miłe. Przesympatyczni ludzie! – podkreśla nasz rozmówca.

W wolontariat zaangażował się w 1997 roku, gdy jako młody chłopak pomagał osobom poszkodowanym w powodzi, natomiast z wolontariatem sportowym po raz pierwszy zetknął się podczas UEFA EURO 2012. Obecnie Łukasz Witkowski, na co dzień pracownik centrum badawczo–rozwojowego firmy działającej w branży IT, pełni funkcję Lidera Obszaru Kontroli Dopingowej w Lublinie.

– Co robię konkretnie? Przede wszystkim bardzo dobrze się bawię! :) Natomiast do moich zadań należy zapewnienie wsparcia lekarzowi odpowiedzialnemu za testy antydopingowe oraz koordynacja pracy wolontariuszy – mówi Łukasz.

fot. Archiwum prywatne

– Po przyjściu na stadion omawiamy plan na dany dzień. Odbieramy niezbędny sprzęt i na godzinę przed meczem jesteśmy gotowi na odprawę z lekarzem FIFA. Tuż przed pierwszym gwizdkiem sędziego, mając na sobie charakterystyczne białe koszulki z napisem „Doping Control”, zajmujemy przydzielone nam miejsca między wyjściem z tunelu, a ławkami rezerwowych, a pod koniec meczu otrzymujemy nazwiska zawodników przewidzianych do kontroli antydopingowej. Naszą rolą po zakończeniu spotkania jest dostarczenie wypełnionych dokumentów oraz eskorta wytypowanych zawodników z boiska prosto do gabinetu lekarza, zgodnie z procedurami FIFA – wyjaśnia doświadczony Lider.

W Łodzi jednym z wolontariuszy obszaru Kontroli Dopingowej jest 21-letni Robert Bucza–Buczyn, na co dzień student Bezpieczeństwa Narodowego. Jak zdradza, informowanie piłkarzy o kontroli wcale nie należy do łatwych, gdyż ich reakcje potrafią być różne.

– Wiadomo, łatwiej jest pójść na kontrolę po wygranym meczu, niż po porażce – tłumaczy Robert.

– Wyjątkiem z pewnością byli piłkarze Tahiti, którzy byli tak zadowoleni z możliwości uczestniczenia w turnieju i w ogóle przebywania w egzotycznym kraju, jakim jest dla nich Polska, że wszystko robili z wielką radością. Z drugiej strony, ostatnio mój kolega musiał zaprowadzić na kontrolę piłkarza Nigerii, która chwilę wcześniej odpadła z turnieju. Sytuacja była trudna. Zawodnik był zrozpaczony, cały zapłakany. Potrzeba było dużo empatii i wyczucia… Widziałem, że ostatecznie kolega poklepał piłkarza po ramieniu, pocieszył go i poszli razem do gabinetu – opowiada nasz wolontariusz, dodając, że jeśli jeszcze kiedyś będzie miał okazję aplikowania na podobne stanowisko, zrobi to bez wahania.

– Jeśli znasz język angielski, jesteś asertywny, nie odwracasz się na widok próbki i lubisz oglądać mecze, to jest obszar dla ciebie. Do 75. minuty z uwagą oglądamy mecz z bardzo dobrych miejsc. W końcu musimy być na bieżąco, bo do kontroli może zostać wyznaczony ktoś, kto zejdzie wcześniej z powodu kartki czy kontuzji. Warto też podkreślić atmosferę, jaka tu panuje… Jest znakomita. Ze wszystkimi utrzymuję bardzo dobry kontakt – cieszy się Robert.

– Oczywiście, każdy ma swój powód, dla którego bierze udział w Mistrzostwach – zauważa Łukasz. – Dla mnie jednak najważniejsze jest to, że wolontariusze to ludzie, którym się chce! Chce im się działać, zmieniać rzeczywistość dookoła, uczyć się oraz pomagać innym. To podejście do życia i tę atmosferę czuć tutaj bardzo wyraźnie, dlatego chciałbym serdecznie pozdrowić wszystkich wolontariuszy biorących udział w mistrzostwach. Bez Was impreza by się nie udała.