– Nie jest mi z pewnością łatwo wybrać jeden mecz, który mógłbym uznać za najważniejszy. Nie żyję wspomnieniami, ale chętnie wracam myślami do całych mistrzostwa świata w 1974 roku. Spośród siedmiu rozegranych tam spotkań trudno któreś uznać za najistotniejsze. Najbardziej w pamięci utkwił mi jednak chyba mecz z RFN. Z pewnością nie musiał zakończyć się naszą porażką.

– W pierwszej połowie warunki były dla nas fatalne, zwłaszcza dla zawodników ofensywnych. Zazwyczaj wcześniej „ustawialiśmy” sobie mecze, strzelając gole jako pierwsi. Dzięki temu mieliśmy pełną kontrolę i mogliśmy skupić się na dobijaniu rywali. W żadnym z poprzednich meczów nie musieliśmy gonić wyniku.

– Tamten mecz musieliśmy wygrać, to wynikało z regulaminu rozgrywek. Naszym rywalom wystarczał remis, by to oni zameldowali się w finale mundialu. Niestety, na niespełna kwadrans przed końcem straciliśmy bramkę i niewiele już mogliśmy zrobić. 

ANTONI SZYMANOWSKI

Data i miejsce urodzenia: 13 stycznia 1951 r., Tomaszów Mazowiecki.

W reprezentacji Polski: 82 mecze, 1 gol.

Debiut: 22 lipca 1970, Polska – Irak 2:0.

Osiągnięcia: Złoty medalista IO 1972, srebrny medalista IO 1976, III miejsce MŚ 1974, uczestnik MŚ 1978.

Kariera klubowa: Wisła Kraków, Gwardia Warszawa, Wisła Kraków, Gwardia Warszawa, Club Brugge (Belgia).

Osiągnięcia: Mistrz Polski (1978).

3 lipca 1974, Frankfurt
RFN – Polska 1:0 (0:0)
Bramka: Gerd Mueller 76.
RFN: Sepp Maier – Berti Vogts, Hans-Georg Schwarzenbeck, Franz Beckenbauer, Paul Breitner – Uli Hoeness, Rainer Bonhof, Wolfgang Overath – Juergen Grabowski, Gerd Mueller, Bernd Hoelzenbein.
Polska: Jan Tomaszewski – Antoni Szymanowski, Jerzy Gorgoń, Władysław Żmuda, Adam Musiał – Henryk Kasperczak (80. Lesław Ćmikiewicz), Kazimierz Deyna, Zygmunt Maszczyk (80. Kazimierz Kmiecik) – Grzegorz Lato, Jan Domarski, Robert Gadocha.
Sędziował: Erich Linemayr (Austria).