Fot: 400mm.pl

Gdzie dziś są bohaterowie tamtych wydarzeń? Jak potoczyły się ich dalsze losy? Sprawdzamy, jak po tej pięknej przygodzie radzili sobie piłkarze, którzy wystąpili w tamtej edycji Pucharu Zdobywców Pucharów w barwach warszawskiej Legii.

Jacek Bąk (ur. 07.06.1962) – do Legii trafił z bydgoskiego Zawiszy, wcześniej grał też dla JKS Jarosław, Resovii, Lecha Poznań i Lechii Gdańsk. Po dwóch latach od pamiętnego ćwierćfinału PZP wyjechał do Włoch, gdzie występował w mało znanych klubach z niższych lig – AC Casale Monferici, Chatillon St. Vincent i Crescentinese CC. W 1997 roku wrócił do kraju i amatorsko grał dla Olimpii Elbląg. Karierę zakończył w 2001 roku, będąc piłkarzem Marymontu Warszawa.

Krzysztof Budka (ur. 02.09.1958) – dla doświadczonego obrońcy rodem z Krakowa gra w warszawskiej Legii była końcowym etapem kariery. Wiosną 1991 roku nie zagrał ani razu, jesienią wystąpił w jedenastu ligowych meczach. Ostatni mecz dla Legii rozegrał 26 października 1991 roku. Wrócił do Krakowa, gdzie mieszka. Pracował jako dyrektor i trener w mniejszych klubach ze stolicy Małopolski.

Jacek Cyzio (ur. 06.09.1958) – Legię opuścił po zakończeniu sezonu 1990/1991 i już do niej nigdy nie powrócił. Grał dla Pogoni Szczecin, tureckich Trabzonsporu i Karsiyaki, a po powrocie do kraju w ekstraklasie ponownie dla Pogoni oraz Zagłębia Lubin. Od 1997 roku grał już na niższych poziomach, przywdziewając koszulki Wawelu Kraków, Olimpii Warszawa i Okęcia Warszawa. Po zakończeniu kariery piłkarskiej prowadził jako trener zespoły z niższych klas rozgrywkowych. W oficjalnych rozgrywkach zagrał jeszcze w 2017 i 2018 roku, występując w Pucharze Polski na szczeblu okręgowym w barwach Baru Ulubiona ETV Warszawa. Mieszka w stolicy.

Piotr Czachowski (ur. 07.11.1966) – z Legii, podobnie jak Jacek Cyzio, odszedł po zakończeniu sezonu 1990/1991. Karierę kontynuował w Zagłębiu Lubin, Udinese Calcio, powrócił na chwilę do Legii, by w 1993 roku znów wyjechać za granicę, do szkockiego Dundee FC. Ostatnim jego klubem na poziomie ekstraklasy był ŁKS Łódź, później grał już w niższych ligach dla Aluminium Konin, Okęcia Warszawa, KS Piaseczno oraz UKS Łady. Mieszka pod Warszawą, pracował jako komentator telewizyjny, ostatnio prowadził drużynę Reprezentacji Piłkarskiej Dziennikarzy.

Dariusz Czykier (21.02.1966) – do Legii trafił w 1990 roku, a odszedł z niej po zakończeniu sezonu 1992/1993. Grał dla Radomiaka Radom, by powrócić do macierzystej Jagiellonii Białystok. W 1996 roku ponownie zawitał do Legii, w której pozostał przez dwa lata. Po epizodzie w Zagłębiu Lubin po raz kolejny wrócił do stolicy, a od 1999 roku grał już tylko w klubach z niższych klas rozgrywkowych – Jagiellonii, Wigrach Suwałki i Supraślance Supraśl. Zmagał się z problemami osobistymi, po zakończeniu kariery próbował sił w roli trenera, ale bez większych sukcesów. Nadal walczy z problemami alkoholowymi, które w pewnym momencie zagrażały nawet jego życiu. Ojciec Damiana Czykiera, wielokrotnego medalisty mistrzostw Polski w biegach.

Arkadiusz Gmur (ur. 15.10.1966) – w Legii pozostał do 1992 roku, później przez chwilę przemieszczał się pomiędzy „Wojskowymi” a Polonią Warszawa, by następnie na stałe wyemigrować do Danii. W barwach AGF Aarhus wygrał Puchar Danii, grał także dla Herning Fremad BK, Aalborg Chang i Holstebro BK. Od 1994 roku mieszka w Danii, gdzie pracuje w firmie transportowej.

>>> [WYWIAD] ARKADIUSZ GMUR: ZWYCIĘSTWO NAD SAMPDORIĄ TO OGROMNY SUKCES <<<

Krzysztof Iwanicki (ur. 10.04.1963) – Legię opuścił po zakończeniu sezonu 1990/1991. Wyjechał do Francji, gdzie grał dla Perpignan FC i AS Cherbourg Football. Po powrocie do kraju występował w klubach z niższych lig na Mazowszu – Mazurze Karczew, Zniczu Pruszków, Błoniance Błonie, Świcie Warszawa, Piaście Piastów, Legionie Warszawa, Victorii Głosków, AZS Absolwent UW Warszawa i Tęczy 34 Płońsk. Po zakończeniu kariery osiadł w stolicy, prowadzi firmę budowlaną. Brat Leszka Iwanickiego, dwukrotnego reprezentanta Polski.

Marek Jóźwiak (ur. 21.08.1967) – jeden z liderów Legii, występował w niej do 1996 roku, występując w jej barwach w Lidze Mistrzów. Kolejne lata spędził we Francji, przywdziewając koszulkę EA Guingamp. Zaliczył także epizod w Chinach, będąc piłkarzem Shenyang Jinde. W 2002 roku powrócił do Legii, z którą zdobył mistrzostwo Polski oraz Puchar Ligi. Po zakończeniu kariery był skautem, dyrektorem i menedżerem kilku polskich klubów.

Roman Kosecki (ur. 15.02.1966) – w Legii w Pucharze Zdobywców Pucharów grał tylko jesienią. Zimą przeniósł się do Galatasaray Stambuł. Jego kariera nabrała rozpędu, grał dla takich klubów jak Osasuna Pampeluna, Atletico Madryt czy FC Nantes, Montpellier HSC. W 1997 roku na chwilę powrócił do Legii, a karierę kończył w 1999 roku w Chicago Fire. Mieszka pod Warszawą, jest właścicielem szkółki piłkarskiej Kosa Konstancin. Próbował sił w polityce, czterokrotnie wypełniał mandat posła na Sejm. W latach 2012-2016 był wiceprezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej ds. szkoleniowych.

Wojciech Kowalczyk (ur. 14.04.1972) – w sezonie 1990/1991 startował do profesjonalnej kariery. W Legii pozostał do końca 1994 roku, zdobywając z nią dwa mistrzostwa kraju, Puchar i Superpuchar Polski. Karierę kontynuował w Hiszpanii, grając dla Betisu Sewilla i UD Las Palmas. W 2001 roku powrócił do Legii, z którą ponownie sięgnął po mistrzowski tytuł, choć zaliczył tylko trzy jesienne występy w lidze. Świetnie radził sobie w lidze cypryjskiej – z Anorthosisem Famagusta dwa razy zdobył puchar kraju i został królem strzelców ligi, a z APOEL-em Nikozja wywalczył mistrzostwo. Po powrocie do ojczyzny grał amatorsko dla AZS UW Absolwent Warszawa, a obecnie buduje KTS Weszło. W 1992 roku wywalczył w Barcelonie srebrny medal olimpijski. Komentator i ekspert telewizyjny, mieszka w Warszawie.

Dariusz Kubicki (ur. 06.06.1963) – jeden z najbardziej doświadczonych zawodników Legii, z Warszawy wyjechał na początku sezonu 1991/1992. Grał w kilku angielskich klubach – Aston Villi Birmingham, Sunderlandzie AFC, Wolverhampton Wanderers, Tranmere Rovers, Carlisle United oraz Darlington FC. Krótko po zakończeniu kariery rozpoczął pracę trenerską. Prowadził wiele klubów, między innymi Legię Warszawa, Polonię Warszawa, Lechię Gdańsk, Wisłę Płock, Podbeskidzie Bielsko-Biała czy rosyjski Sibir Nowosybirsk. Ostatnim jak dotąd miejscem jego pracy jest Olimpia Grudziądz.

Artur Kupiec (ur. 26.01.1972) – z Legii odszedł na początku sezonu 1992/1993. Grał dla Hutnika Warszawa, Radomiaka Radom, FC Piaseczno i Polonii Warszawa, by w połowie dekady na sezon wrócić do Legii, gdzie odegrał jednak tylko epizodyczną rolę. Później nigdy już nie osiągnął tego poziomu – występował w Ceramice Opoczno, Koronie Kielce, Mazowszu Grójec, Broni Radom, Zorzy Kowala i Liderze Kowala. Związany głównie z regionem radomskim, prowadził Broń Radom, Siarkę Tarnobrzeg, Energię Kozienice i Pilicę Białobrzegi. Obecnie jest szkoleniowcem IV-ligowej Mszczonowianki Mszczonów.

Andrzej Łatka (ur. 31.10.1962) – w sezonie 1990/1991 zbliżał się powoli do schyłku swojej kariery na wysokim poziomie. Po zakończeniu rozgrywek odszedł na rundę do Polonii Warszawa, by powrócić jeszcze na rok do Legii. Później ponownie grał dla „Czarnych Koszul”, gdzie zapisał na swoim koncie ostatnie występy w ekstraklasie. Po odejściu z klubu z Konwiktorskiej zakładał koszulki Pelikana Łowicz, Olimpii Warszawa, Pilicy Białobrzegi i Grybovii Grybów.

Mirosław Modzelewski (ur. 08.04.1970) – w Legii rozegrał jeszcze tylko jeden sezon, po czym wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Osiadł w Chicago i grał dla klubów polonijnych – Cracovii, AAC Eagles, Schaben AC, Polonii Mielec i Podlasia. Miał tylko krótką przerwę, jesienią 1995 roku występował w Ursusie Warszawa. Ma amerykańskie obywatelstwo.

Leszek Pisz (ur. 18.12.1966) – po sezonie 1990/1991 odszedł z Legii do Motoru Lublin, jednak w 1992 roku wrócił do stolicy i stał się idolem warszawskiej publiczności. Z Legią wywalczył dwa mistrzostwa kraju, dwa Puchary Polski oraz jeden krajowy Superpuchar. Awansował z drużyną do fazy grupowej Ligi Mistrzów, będąc jej niekwestionowanym liderem. W 1996 roku wyjechał do Grecji, grał dla PAOK-u Saloniki, AO Kavali oraz AO Paniliakosu. Ostatnią rundą na poziomie ekstraklasy była dla niego wiosna 2001 roku, gdy pod wodzą Janusza Wójcika grał dla Śląska Wrocław. Później dla przyjemności zakładał koszulkę Pogoni Staszów. Mieszka w macierzystej Dębicy.

Zbigniew Robakiewicz (ur. 24.11.1966) – Legię Warszawa opuścił w 1995 roku, a wcześniej zdołał zdobyć z nią dwukrotnie mistrzostwo kraju, a także dwa Puchary Polski oraz jeden Superpuchar. Występował w ŁKS Łódź i greckim Iraklisie Saloniki. Do Legii wracał jeszcze dwukrotnie, grał ponadto w barwach Ceramiki Opoczno, Okęcia Warszawa, Groclinu Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski, Widzewa Łódź i Tura Turek. Po zakończeniu kariery rozpoczął pracę w charakterze trenera bramkarzy, pełnił tę funkcję w GKS Bełchatów, Koronie Kielce i Wigrach Suwałki. Brat Ryszarda, trzykrotnego reprezentanta Polski.

Andrzej Sazonowicz (ur. 22.08.1973) – w Legii nie odgrywał zbyt dużej roli, odszedł z niej zimą 1991 roku. Przez jedną rundę występował w stołecznej Polonii, później jeszcze wracał do Legii, ale tylko zespołu rezerw. W ekstraklasie dla „Wojskowych” zagrał jeszcze jesienią 1997 roku. Poza tym jego kariera oparła się na mniejszych klubach – Hutniku Warszawa, Hetmanie Białystok, Świcie Nowy Dwór Mazowiecki, LKS Gomunice, MKS Myszków, ŁKS Łomża, Żbiku Nasielsk, Pogoni Grodzisk Mazowiecki i Naprzodzie Zielonki. Próbował swoich sił w roli trenera w Świcie Nowy Dwór Mazowiecki, ale tylko w drużynie rezerw oraz juniorów. Mieszka pod Warszawą.

Jacek Sobczak (ur. 05.08.1968) – w sezonie 1991/1992 był ważnym ogniwem w drużynie Legii, ale na początku kolejnych rozgrywek odszedł do Śląska Wrocław. Do stolicy trafił jeszcze jesienią 1993 roku, ale nie do Legii, a Polonii. Zaliczył jeszcze rundę w Motorze Lublin, a następnie wrócił w rodzinne strony, na Dolny Śląsk. Grał w niższych ligach, w barwach Lechii Dzierżoniów, KP Wałbrzych, BKS Bolesławiec, Górnika Polkowice, Górnika Wałbrzych, Orła Ząbkowice Śląskie oraz Olimpii Kamienna Góra. Zmagał się z problemami osobistymi, trapiły go choroby. Odszedł od piłki nożnej, imał się różnych zajęć. W pewnym momencie został bez dachu nad głową, pomieszkiwał w wałbrzyskiej noclegowni. Powoli wychodzi na prostą.

Maciej Szczęsny (ur. 28.06.1965) – w Legii pozostał do 1996 roku, dwa razy wywalczył mistrzostwo Polski i krajowy puchar,  grał z nią w fazie grupowej Ligi Mistrzów. Odszedł do Widzewa Łódź, z którym także zdobył tytuł mistrzowski. Później ta sztuka udała mu się także w Polonii Warszawa i Wiśle Kraków. Po zakończeniu kariery został komentatorem i ekspertem piłkarskim. Hobbystycznie zajmuje się fotografią.

Albert Świetlik (ur. 27.06.1972) – Legia była dla niego szczytem piłkarskich możliwości. W ekstraklasie rozegrał też sześć spotkań w barwach Sokoła Tychy. Poza tym grał w Gwardii Warszawa, Dolcanie Ząbki, Świcie Nowy Dwór Mazowiecki, Ursusie Warszawa i KP Konin. W 2000 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zakładał koszulkę Rochester Raging Rhinos.