Paweł Brożek (napastnik) – dwukrotny król strzelców polskiej ekstraklasy, siedmiokrotny mistrz Polski, mistrz Szkocji. Niemal przez całą karierę związany z Wisłą Kraków, poza granicami kraju grał dla Trabzonsporu Kulubu, Celtiku FC oraz Recreativo Huelva. W seniorskiej reprezentacji Polski wystąpił 38 razy i dziewięciokrotnie trafił do siatki. Brał udział w mistrzostwach świata (2006) oraz Europy (2008). Obecnie wciąż jest piłkarzem krakowskiej Wisły.

Paweł Golański (obrońca) – podczas ME w Finlandii był zawodnikiem ŁKS Łódź. Grał także dla UKS SMS Łódź, Legii Warszawa, Korony Kielce, Górnika Zabrze oraz Chojniczanki Chojnice. Występował także dla rumuńskich klubów: Steauy Bukareszt oraz ASA Targu Mures. Czternaście razy zagrał w seniorskiej reprezentacji Polski, w tym w pamiętnym meczu z Portugalią w kwalifikacjach EURO 2008. Później próbował jeszcze sił w beach soccerze, grając dla BSCC Łódź.

Rafał Grzelak (pomocnik) – prawdziwy piłkarski obieżyświat. Po odejściu z ŁKS Łódź tylko dwukrotnie zdarzyło się, by w jakimś klubie spędził dwa pełne sezony. Za granicą występował w Boaviscie Porto, AO Xanthi i Steaule Bukareszt. Jego ostatnim klubem był KP Starogard Gdański. Otarł się o seniorską reprezentację Polski, w której zaliczył dwa występy.

Paweł Kapsa (bramkarz) – jeden z niewielu zawodników, którzy oficjalnie jeszcze nie zakończyli kariery piłkarskiej. Na mistrzostwa Europy wyjechał jako piłkarz KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Później przywdziewał koszulki m.in. Wisły Płock, Widzewa Łódź, Lechii Gdańsk, występował też na boiskach ligi cypryjskiej i azerskiej. W minionym sezonie grał dla Sandecji Nowy Sącz.

Przemysław Kaźmierczak (pomocnik) – jeden z niewielu złotych medalistów mistrzostw Europy, którzy trafili później do seniorskiej reprezentacji Polski oraz poważnego, zagranicznego klubu. W 2006 roku wyjechał do Boavisty Porto, skąd trafił do FC Porto. Grał też w Derby County oraz Vitorii Guimaraes. Karierę przerwały mu kontuzje – w 2015 roku zawiesił buty na kołku, będąc piłkarzem Górnika Łęczna. 12 razy zagrał w pierwszej reprezentacji kraju.

Tomasz Kuszczak (bramkarz) – nieco ponad pięć lat po wywalczeniu mistrzostwa Europy zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski. Podczas rozgrywanego w Finlandii turnieju był zawodnikiem rezerw Herthy Berlin. Później występował w barwach West Bromwich Albion, Manchesteru United, Watford FC, Brighton Hove&Albion i Wolverhampton Wanderers. Jego ostatnim jak dotąd klubem było Birmingham City. W seniorskiej reprezentacji Polski rozegrał 11 spotkań, wziął udział w mistrzostwach świata w Niemczech (2006).

Wojciech Łobodziński (pomocnik) – cieszył się dużym zaufaniem selekcjonera seniorskiej reprezentacji Polski, Leo Beenhakkera, u którego był podstawowym piłkarzem kadry. Rozegrał w niej 23 spotkania, zdobywając dwie bramki. Z Zagłębiem Lubin i Wisłą Kraków cztery razy sięgnął po tytuł mistrza Polski. W poprzednim sezonie był zawodnikiem Miedzi Legnica, obecnie występuje w jej rezerwach, będąc przy tym asystentem szkoleniowca drużyny.

Łukasz Madej (pomocnik) – w swojej karierze zapracował na status solidnego ligowca. W ekstraklasie zagrał aż 417 razy, strzelając 40 bramek. Grał między innymi dla ŁKS Łódź, Ruchu Chorzów, Lecha Poznań, Górnika Łęczna, Śląska Wrocław, GKS Bełchatów i Górnika Zabrze. Tylko raz wyjechał za granicę, jednak po jednym sezonie w Academice de Coimbra wrócił do kraju. Ostatni występ na ligowych boiskach zanotował w grudniu 2017 roku. Pięć razy zagrał w seniorskiej reprezentacji kraju.

Łukasz Mierzejewski (napastnik/obrońca) – podczas mistrzostw Europy był napastnikiem, później został przekwalifikowany na obrońcę. Grał m.in. w Legii Warszawa, Zagłębiu Lubin, Widzewie Łódź, Cracovii, Górniku Łęczna, a także greckiej AO Kavali oraz chorwackiego HNK Rijeka. Pięć razy zagrał w reprezentacji Polski seniorów. Po zakończeniu kariery został trenerem, pracując w Lewarcie Lubartów oraz Avii Świdnik.

Sebastian Mila (pomocnik) – rozegrał 38 spotkań w seniorskiej reprezentacji Polski, w których zdobył osiem bramek. Dołożył swoją cegiełkę do historycznego zwycięstwa z Niemcami w 2014 roku, strzelając drugiego gola dla zespołu Adama Nawałki. Grał m.in. w Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski, Austrii Wiedeń, Śląsku Wrocław i Lechii Gdańsk. Po sezonie 2017/2018 zakończył karierę, obecnie jest komentatorem sportowym i cenionym ekspertem.

Adrian Napierała (obrońca) – nigdy nie wyjechał za granicę, najdłużej występował w barwach Jagiellonii Białystok i GKS Katowice. W ekstraklasie zaliczył jednak tylko sześć występów. Ostatni sezon na profesjonalnym poziomie spędził w Puszczy Niepołomice (2014/2015).

Łukasz Nawotczyński (obrońca) – najlepszy strzelec polskiej drużyny podczas ME w Finlandii, podczas których zdobył trzy bramki. Nigdy nie wyjechał za granicę – występował w Wiśle Kraków, Arce Gdynia, Górniku Polkowice, GKS Katowice, Jagiellonii Białystok, Koronie Kielce, Cracovii, Zawiszy Bydgoszcz i MKS Ciechanów. Po sezonie 2016/2017 zakończył karierę piłkarską.

Łukasz Pachelski (napastnik) – zaledwie trzy lata po mistrzostwach Europy przez poważne kontuzje zakończył piłkarską karierę. W barwach Orlenu Płock osiem razy wystąpił w ekstraklasie, później grał jeszcze dla Hutnika Warszawa, Hetmana Zamość i Unii Janikowo. W 2006 roku pojawiał się też hobbystycznie na boisku w drużynie Mazowsza Płock.

Karol Piątek (pomocnik) – nigdy nie wyróżniał się na poziomie ekstraklasy, w której rozegrał 40 spotkań. Kojarzony przede wszystkim z gdańską Lechią, w której stawiał zresztą pierwsze poważne kroki w piłce nożnej. Karierę zakończył w 2016 roku, grając w IV-ligowym klubie ze swej rodzinnej miejscowości, GOSRiT Luzino.

Błażej Radler (obrońca) – nie zrobił wielkiej kariery. Grywał w wielu polskich klubach, często balansując pomiędzy ekstraklasą a jej zapleczem. Zaliczył także epizod w belgijskim AFC Tubize. Jego ostatnim klubem (w sezonie 2017/2018) był występujący w klasie okręgowej MKS 32 Radziejów.

Robert Sierant (obrońca/pomocnik) – w ekstraklasie zaliczał jedynie epizody, bo za takie można uznać zaledwie 22 występy w najwyższej klasie rozgrywkowej. Związany głównie z Łodzią i jej okolicami, karierę kończył grając hobbystycznie w A-klasowym Orle Piątkowisko. Prowadził też tę drużynę jako trener, przenosząc się później do innego Orła – z Parzęczewa.

Dariusz Zawadzki (pomocnik) – uznawany za jeden z największych talentów polskiej piłki, nie spełnił jednak pokładanych w nim nadziei. Nie zaliczył nawet debiutu w ekstraklasie, choć znajdował się w kadrze Wisły Kraków. Grywał głównie w niższych ligach, a karierę kończył w Sparcie Kazimierza Wielka.

Mateusz Żytko (obrońca) – w poprzednim sezonie był zawodnikiem KKS 1925 Kalisz. Wcześniej w ekstraklasie występował w barwach Śląska Wrocław, Polonii Warszawa, Zagłębia Lubin (mistrzostwo Polski), Polonii Bytom i Cracovii. Choć rozegrał w najwyższej klasie rozgrywkowej 159 spotkań, nie wyróżnił się niczym szczególnym.