Od I edycji (2001 rok) swoją własną drogę przemierza również sam Turniej. W czasach, kiedy powstawał, reprezentacja Polski pod wodzą Jerzego Engela walczyła o awans na mundial w Korei Południowej i Japonii, a Wisła Kraków odbierała Polonii Warszawa tytuł mistrza Polski. Od tego momentu rozgrywki stale goszczą w piłkarskim kalendarzu, z roku na rok przyciągając coraz większą liczbę uczestników.

W premierowej odsłonie Turnieju, dedykowanej chłopcom i dziewczętom urodzonym w 1991 roku i młodszym, wzięło udział kilka tysięcy uczestników z kilkuset drużyn. Już wtedy były to zmagania podzielone na etapy: gminny, powiatowy, wojewódzki i ogólnopolski. Sam system rozgrywek różnił się od obecnego m.in. tym, że w ostatniej fazie występowały reprezentacje województw. Powołani do nich zawodnicy brali udział w tygodniowym zgrupowaniu, które kończyło się rywalizacją o zwycięstwo w turnieju.

Pierwsze edycje odbywały się w systemie wiosna-jesień. Z biegiem czasu przeorganizowano je i zaczęto prowadzić równolegle z sezonem piłkarskim. Historia Turnieju zna także postaci, które towarzyszyły wydarzeniu przez wszystkie jego edycje. Przykładem jest pan Edward Tasior – trener z Dolnego Śląska prowadzący swoje drużyny w rozgrywkach już od niemal 20 lat.

Masowość to podstawa

Od samego początku założeniem organizatorów było to, aby dzieci z całej Polski miały równy dostęp do rozgrywek i aby zgłaszały się do nich jak najliczniej – bez względu na płeć, miejsce zamieszkania czy poziom umiejętności. Im więcej z nich zakocha się w piłce i zacznie grać regularnie, tym lepiej. I rzeczywiście cel związany z masowością imprezy udaje się realizować. Liczba uczestników sukcesywnie się zwiększa i obecnie w każdej edycji są ich już setki tysięcy. Łącznie we wszystkich dotychczasowych edycjach wzięło udział ponad 2 miliony dzieci.

W XIX odsłonie rozgrywek wystartowały drużyny ze wszystkich 380 powiatów w Polsce. Poza zwiększającymi się nakładami finansowymi i poszerzaniem zasobów ludzkich w samym PZPN-ie, duży wpływ na to miało pozyskanie sponsora głównego. Wsparcie firmy Tymbark, która angażuje się w Turniej od VII edycji, otworzyło przed organizatorami nowe możliwości i pozwoliło na realizację dodatkowych pomysłów i rozwoju Turnieju. Wyraźne skoki frekwencji odnotowano także w edycjach XIV oraz XV. Były one związane z dołączeniem do Turnieju kolejnych kategorii wiekowych: kolejno U-12 oraz U-8.

Z masowości wydarzenia korzystają trenerzy i skauci Polskiego Związku Piłki Nożnej. Turniej to dla nich ważne miejsce do obserwacji zawodników i identyfikacji talentów. Stanowi okazję, aby zobaczyć w akcji dziewczęta i chłopców, którzy wykazują potencjał do zawodowego grania w przyszłości, a którzy z różnych względów do tej pory pozostawali poza obserwacją. Najlepsi zawodnicy i zawodniczki z kategorii U-12 mogą liczyć na powołanie na Letnią Akademię Młodych Orłów, będącej przedsionkiem młodzieżowych reprezentacji Polski. Do tej pory ponad 50 uczestników Turnieju zostało reprezentantami w różnych kategoriach wiekowych. Masowość wydarzenia od 3 lat buduje także transmisja telewizyjna finału ogólnopolskiego.

Kształtowanie charakterów

Jedną z kluczowych decyzji w historii „Z Podwórka na Stadion o Puchar Tymbarku” była ta z XIV edycji o przeniesieniu wielkiego finału na stadion PGE Narodowy i ustalenie jego stałej daty (2 maja, przed finałem Totolotek Pucharu Polski). Z kolei trzy lata później zdecydowano o wprowadzeniu „Zielonej

Kartki Fair Play”, będącej efektem rozważań na temat tego, w jaki sposób propagować wartości, które są w Turnieju najważniejsze. Nagrodę w postaci zielonej kartki mogą otrzymywać – poza zawodnikami – ich rodzice, trenerzy oraz kibice obecni na zawodach. W XIX edycji przyznano ich 119.