Mistrzostwa świata to każdorazowo rywalizacja nie tylko na boisku, ale także ścieranie się różnych filozofii życiowych, kultur, klimatów i żywiołów na trybunach. Polski turniej nie jest pod tym względem wyjątkiem. To, jak wielkim festiwalem radości i pozytywnych emocji jest właśnie młodzieżowy mundial, paradoksalnie pokazuje przykład najsłabszych drużyn tego turnieju. Mimo przegranych, nikt nie załamuje rąk. – Kochamy futbol i wszystko to, co się wokół niego dzieje – mówi nigeryjski dziennikarz śledzący zmagania na MŚ U-20, Ghenero Hansen.

Polskim kibicom na długo w pamięci zapadną przede wszystkim obrazki po meczu z Tahiti. Wysoka wygrana to jedno, inna rzecz – fantastyczne zachowanie rywali, których nie podłamało nawet pięć straconych goli. Polscy kibice skandowali „Tahiti, Tahiti!!!”, a zawodnicy z dalekiej Oceanii przybijali „piątki”, jak z rodakami.



Nie znaczy to jednak, że ktokolwiek traktuje zmagania w Polsce wyłącznie jak zabawę. Na konferencji prasowej po pierwszym meczu, przegranym z Argentyną 2:5, przedstawiciel drużyny RPA każdemu dziennikarzowi rozdał specjalnie przygotowany na okazję mundialu w Polsce przewodnik. Szczegółowo przedstawiona kadra, opis turnieju i Polski – to wszystko znalazło się w małej książeczce, której kilkadziesiąt egzemplarzy dostarczono do przedstawicieli mediów na turnieju.

Katar to z kolei przedstawiciel Azji, ale również pokazywał swój koloryt, jak i profesjonalizm. Przedstawiciele drużyny chętnie przychodzili na spotkania z dziennikarzami i to zawsze trener oraz zawodnik. – Jest nam smutno po porażkach, ale postaramy się w następnym meczu o lepszy rezultat – mówił Abdollah Ali, obrońca Kataru.



Ostatecznie niewiele zabrakło, by drużyna Kataru zakończyła turniej sensacyjnym, ale także honorowym remisem w meczu z USA. Decydującego gola straciła na niespełna kwadrans przed końcem spotkania. Efekt? Katar wraca do domu bez punktu i choćby zdobytej bramki, ale młodzi zawodnicy po ostatnim meczu chętnie przystawali do zdjęć z polskimi kibicami, rozdawali im również swoje koszulki.



Jak wielką radość potrafią dostarczyć występy każdej reprezentacji kibicom, pokazały też obrazki z meczów z udziałem, czy to właśnie RPA, czy chociażby Meksyku. Kibice tych drużyn nie mieli łatwego życia podczas turnieju w Polsce, ale swoim kolorytem i żywiołowym dopingiem potrafili poderwać do dopingu również spokojną część polskiej publiki.

Bez względu na wyniki sportowe możemy więc być pewni, że kibice i przedstawiciele każdej z nacji, która brała udział w mistrzostwach świata, będą w naszym kraju zapamiętani. – Taką mamy kulturę, cieszymy się sportem! – mówili członkowie delegacji RPA, którzy mimo dwóch porażek, nie załamywali rąk.

Tadeusz Danisz