1910 – urodził się Teodor Peterek. Wychowanek Śląska Świętochłowice, który zapracował sobie na miano jednej z największych przedwojennych legend chorzowskiego Ruchu. W barwach tego klubu aż pięciokrotnie sięgnął po mistrzostwo Polski (1933, 1934, 1935, 1936, 1938), dwukrotnie zdobywając koronę króla strzelców ligi (1936, 1938). Grał także dla Bismarckhuetter SV i St. Avon. W reprezentacji Polski w latach 1931-1938 rozegrał dziewięć spotkań, zdobywając sześć bramek. Po zakończeniu kariery pracował jako trener w klubach z Górnego Śląska. Zmarł 12 stycznia 1969 roku w Słupcu.

1959 – reprezentacja Polski w meczu kwalifikacji do turnieju finałowego Igrzysk Olimpijskich rozegranym w Chorzowie wygrała z Finlandią 6:2. Trzy gole padły łupem Ernesta Pola, a po jednym dołożyli Stanisław Hachorek, Andrzej Sykta i Zbigniew Szarzyński. Dla Sykty, a także Eugeniusza Fabera, był to debiut w zespole narodowym.

1961 – urodził się Tadeusz Świątek. Wychowanek Wisły Płock, w ekstraklasie debiutował w barwach Widzewa Łódź. Z klubem tym w 1985 roku wywalczył Puchar Polski. W ojczyźnie grał także w stołecznych Polonii i Hutniku, a poza jej granicami w koreańskim Yukong Elephants (mistrzostwo Korei Południowej 1989). W reprezentacji Polski wystąpił raz, 7 października 1986 roku, w towarzyskim meczu z Koreą Północną.

1968 – urodził się Waldemar Kryger. Wychowanek Patrii Buk, ekstraklasowe szlify zbierał jednak w poznańskim Lechu. Z klubem tym związany był przez całą karierę na rodzimych boiskach. Z „Kolejorzem” wywalczył trzy tytuły mistrza Polski (1990, 1992, 1993), jeden krajowy puchar (2004) oraz dwa Superpuchary (1990, 1992). Ponadto grał dla niemieckiego VfL Wolfsburg. W reprezentacji Polski w latach 1997-1998 rozegrał pięć spotkań, zdobywając jedną bramkę.

1982 – zmarł Gerard Wodarz. Urodzony 10 sierpnia 1913 roku, wychowanek i jedna z największych legend Ruchu Chorzów. Z „Niebieskimi” wywalczył pięciokrotnie tytuł mistrza Polski (1933, 1934, 1935, 1936, 1938). W czasie II wojny światowej służył jako żołnierz, grał w RAF Newton Notts. Występował też w szkockim Fraserburgh FC. W reprezentacji Polski w latach 1932-1939 rozegrał 28 spotkań, zdobywając dziewięć bramek. Znalazł się w kadrach na turnieje finałowe mistrzostwo świata (1938) oraz Igrzysk Olimpijskich (1936). Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener, prowadził między innymi Ruch Chorzów, Górnik Zabrze i Piast Gliwice. Zmarł 8 listopada 1982 roku w Chorzowie.