1921 – urodził się Zygmunt Kulawik. Przed drugą wojną światową grał dla Śląska Świętochłowice. W czasie działań zbrojnych występował w SV 1913/TuS 1891 Schwientochlowitz oraz Hannoverze 96, a po ich zakończeniu w Polonii Bytom. W reprezentacji Polski, jako jeden z nielicznych, grał przed i po II wojnie światowej. W latach 1939-1947 rozegrał w niej trzy spotkania. Po zakończeniu kariery trener drużyn z niższych klas rozgrywkowych, zmarł w 1982 roku.

1931 – urodził się Józef Walczak. Wychowanek ŁKS Łódź, w barwach którego w 1958 roku sięgnął po tytuł mistrza Polski. Grał także dla Zawiszy Bydgoszcz, a w reprezentacji Polski w latach 1954-1956 rozegrał dwa spotkania. Po zakończeniu kariery pracował jako trener, prowadził między innymi ŁKS Łódź, Motor Lublin i Cracovię. Zmarł 14 kwietnia 2016 roku w Łodzi.

1940 – urodził się Bernard Blaut. Karierę zaczynał w Budowlanych Gogolin. Szerszej publiczności zaprezentował się w barwach Odry Opole, ale prawdziwym skokiem był transfer do warszawskiej Legii. Z „Wojskowymi” Bernard Blaut dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo (1969, 1970) oraz Puchar Polski (1964, 1966). W klubie ze stolicy występował przez dziesięć lat, a ostatni sezon spędził we francuskim FC Metz. Dla reprezentacji narodowej rozegrał 36 spotkań, w których zdobył trzy bramki. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener, prowadził między innymi reprezentację Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Przez wiele lat był także asystentem selekcjonerów w kadrze Polski. Brat Zygfryda, innego reprezentanta kraju. Zmarł 19 maja 2007 roku w Warszawie.

1970 – zmarł Józef Kohut. Urodzony 16 grudnia 1922 roku, wychowanek Nadwiślana Kraków, jednak przez zdecydowaną większość kariery związany z krakowską Wisłą. Z klubem tym dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo Polski (1949, 1950) oraz wywalczył koronę króla strzelców polskiej ligi (1948). Grał także dla Pancernych Modlin i Legii Warszawa. W reprezentacji Polski w latach 1948-1953 rozegrał jedenaście spotkań, zdobywając cztery bramki. Zmarł 3 stycznia 1970 roku w Krakowie.