Aktualności
[TEGO DNIA] 25 września, czyli reprezentacja Polski gra dwa razy
„Tego dnia” to cykl Łączy Nas Piłka, w którym wspominamy najważniejsze zdarzenia związane z konkretną datą. Kto się urodził? Kto nas opuścił? Co działo się w polskim futbolu reprezentacyjnym i klubowym? Sprawdź, co ważnego wydarzyło się 25 września.
1899 – urodził się Ludwik Gintel. Karierę rozpoczynał w krakowskiej Jutrzence. Największe sukcesy odnosił jednak w barwach Cracovii, z którą dwa razy (1921, 1930) wygrał mistrzostwo Polski, a w 1928 roku został królem strzelców ligi polskiej. W reprezentacji Polski występował już od pierwszego jej spotkania w historii, rozgrywając łącznie dwanaście spotkań. Zapisał się w historii jako zdobywca pierwszej samobójczej bramki w dziejach drużyny narodowej. Znalazł się również w kadrze na turniej finałowy Igrzysk Olimpijskich w 1924 roku. Po wybuchu II wojny światowej emigrował na Bliski Wschód, gdzie mieszkał do ostatnich dni życia. Zmarł 11 lipca 1973 roku w Tel Awiwie.
1907 – urodził się Jerzy Otfinowski. Wychowanek Korony Kraków, w czasie swojej kariery przywdziewał barwy wyłącznie klubów ze stolicy Małopolski: Cracovii i Podgórza. Z Cracovią sięgnął po dwa tytuły mistrza Polski (1930, 1932). W reprezentacji Polski wystąpił raz, 29 maja 1932 roku, w towarzyskim meczu z Jugosławią. Zmarł 4 października 2000 roku w Krakowie.
1923 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Tallinie wygrała z Estonią 4:1. Dwa gole dla biało-czerwonych strzelił Władysław Kowalski, natomiast po jednym Mieczysław Batsch i Wawrzyniec Staliński. W spotkaniu z Estonią w kadrze narodowej zadebiutował Kazimierz Kaczor, pożegnał się z nią natomiast Stefan Śliwa.
1938 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Warszawie zremisowała z Jugosławią 4:4. Dwa gole dla biało-czerwonych strzelił Ernest Wilimowski, a po jednym Józef Korbas i Leonard Piątek. Był to pierwszy z dwóch meczów polskiej kadry rozgrywany tego dnia – obie drużyny uznawane są za równorzędne.
1938 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Rydze przegrała z Łotwą 1:2. Jedyną bramkę dla polskiej kadry zdobył w pierwszej połowie Bolesław Habowski. Był to dla niego ostatni mecz w zespole narodowym. Koszulki z orłem na piersi nie założyli już więcej także Piotr Danielak, Czesław Gendera, Antoni Łyko, Fryderyk Scherfke, Franciszek Sobkowiak, Stefan Sumara i Artur Woźniak. Dla Danielaka, Gendery, Sobkowiaka i Sumary był to jedyny mecz w reprezentacji kraju. Na nieco dłużej zagościł w niej debiutujący w starciu z Łotyszami Roman Mrugała. Był to drugi mecz polskiej kadry rozgrywany tego dnia – obie drużyny uznawane są za równorzędne.
1949 – urodził się Henryk Wawrowski. Wychowanek Arkonii Szczecin, z której trafił do ekstraklasowej Gwardii Warszawa. Lwią część kariery spędził jednak w Pogoni Szczecin, stając się jednym z najlepszych zawodników w historii klubu. Grał także w Iraklisie Saloniki i Esbjerg fB. W reprezentacji Polski w latach 1974-1978 rozegrał 25 spotkań, zdobył z nią srebrny medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu (1976).
1954 – urodził się Tadeusz Jakubczyk. Wychowanek ROW Rybnik, w barwach którego debiutował w ekstraklasie. Na najwyższym szczeblu rozgrywkowym występował także w Ruchu Chorzów. W reprezentacji Polski wystąpił raz, 12 listopada 1977 roku, w towarzyskim meczu ze Szwecją.
1962 – urodził się Dariusz Wdowczyk. Wychowanek Gwardii Warszawa, w koszulce tego zespołu debiutował na najwyższym szczeblu rozgrywkowym w Polsce. W 1983 roku przeniósł się do Legii Warszawa, z którą zdobył dwa Puchary (1989, 1990) i jeden Superpuchar (1989) Polski. Grał także dla Celtiku FC, Reading FC i Polonii Warszawa. W reprezentacji Polski w latach 1984-1992 rozegrał 53 spotkania, zdobywając dwie bramki. Z drużyną narodową do lat 18 zdobył dwukrotnie wicemistrzostwo Europy (1980, 1981). Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się pracą trenerską. Prowadził między innymi stołeczne Polonię (mistrzostwo Polski, Superpuchar Polski, Puchar Ligi Polskiej 2000) oraz Legię (mistrzostwo Polski 2006), a także Wisłę Kraków i Piast Gliwice.
1983 – urodził się Marcin Burkhardt. Wychowanek Olimpii Poznań, przed debiutem w ekstraklasie w barwach Amiki Wronki był też piłkarzem SKS 13 Poznań. W 2005 roku został zawodnikiem Legii Warszawa, z którą wywalczył mistrzostwo Polski (2006) i krajowy puchar (2008). W kolejnych latach grał dla IFK Norrkoeping, Metalista Charków, Jagiellonii Białystok (Puchar i Superpuchar Polski 2010), Simurq Zaqatala, Miedzi Legnica, Czerno More Warna (Puchar Bułgarii 2015), Ullesanker/Kisa IL, Pogoni Siedlce, Motoru Lublin, Legionovii Legionowo i Gryfa Wejherowo. W reprezentacji Polski w latach 2003-2005 rozegrał dziesięć spotkań, zdobywając jedną bramkę. Obecnie sprawuje funkcję dyrektora sportowego Pogoni Siedlce.
1988 – urodził się Maciej Wilusz. Wychowanek Śląska Wrocław, jako nastolatek wyjechał do Holandii, gdzie był zawodnikiem sc Heerenveen i Sparty Rotterdam. Do Polski powrócił w 2010 roku, był piłkarzem MKS Kluczbork, GKS Bełchatów, Lecha Poznań (mistrzostwo Polski 2015) i Korony Kielce. W 2018 roku po raz kolejny wyjechał za granicę, zakładał koszulki rosyjskich FK Rostów i Urału Jekaterynburg. Obecnie występuje w barwach Rakowa Częstochowa. W reprezentacji Polski w 2014 roku rozegrał cztery spotkania.
1997 – zmarł Włodzimierz Śpiewak. Urodzony 27 stycznia 1938 roku, przez niemal całą karierę związany z Zagłębiem Sosnowiec. Z klubem tym w 1962 i 1963 roku zdobył Puchar Polski. Jego drugim i ostatnim klubem było Zagłębie Wałbrzych. W reprezentacji Polski w latach 1962-1964 rozegrał osiem spotkań. Zmarł 25 września 1997 roku.