1905 – urodził się Bronisław Makowski. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Cracovii, jednak seniorską karierę rozpoczynał w Wilji Wilno. W 1926 roku rozegrał jeden mecz dla „Pasów”, ale największe sukcesy odnosił w barwach krakowskiej Wisły, z którą dwa razy cieszył się z mistrzostwa Polski (1927, 1928). W latach 1932-1936 zakładał natomiast koszulkę stołecznej Warszawianki. W reprezentacji Polski rozegrał jeden mecz, 5 lipca 1931 roku przeciwko Łotwie. W czasie II wojny światowej był uczestnikiem ruchu oporu przed hitlerowską okupacją. Został aresztowany przez Gestapo i rozstrzelany 25 maja 1944 roku, dokładnie w dniu swoich 39. urodzin.

1952 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Bukareszcie przegrała z Rumunią 0:1. Jedyną bramkę w tym spotkaniu zdobył tuż po przerwie Tudor Paraschiva. W stolicy Rumunii na murawę wybiegła właściwie druga reprezentacja Polski, jednak mecz został uznany za oficjalny. Dzięki temu debiuty w narodowych barwach zaliczyło aż siedmiu zawodników: Hubert Banisz, Henryk Bartyla, Zdzisław Bieniek, Edward Jankowski, Roman Korynt, Czesław Rajtar i Edward Szymkowiak. Dla Rajtara był to zarazem ostatni występ z orłem na piersi.

1958 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Kopenhadze przegrała z Danią 2:3. Biało-czerwoni przegrywali już 0:3, ale dzięki trafieniom Romana Lentnera i Gerarda Cieślika zmniejszyli rozmiar porażki. Debiuty w reprezentacji Polski zaliczyli tym spotkaniem Witold Majewski i Marian Norkowski, po raz ostatni pojawili się w niej natomiast Leszek Jezierski i Horst Mahseli.

1970 – urodził się Jacek Płuciennik. Urodzony 25 lipca 1970 roku w Łodzi, przez LZS Gałkówek i Borutę Zgierz trafił do tamtejszego ŁKS. W barwach tego klubu występował w latach 1992-1995, po czym przeniósł się do Stomilu Olsztyn. Na początku sezonu 1998/1999 wrócił do ŁKS, w którym zagrał w dwóch ligowych spotkaniach. Kilka dni po swoim drugim występie, 3 września 1998 roku, zginął w wypadku samochodowym. W reprezentacji Polski w latach 1994-1997 rozegrał cztery spotkania.

1973 – urodził się Tomasz Zdebel. Jako junior zakładał koszulki katowickich GKS oraz Rozwoju, a w 1988 roku wyjechał do Niemiec, by dołączyć do Fortuny Duesseldorf. W kolejnych latach spędzonych na niemieckich boiskach występował w SC Rot-Weiss Essen i 1. FC Koeln. Od 1997 do 2000 roku był piłkarzem belgijskiego Koninlijke Lierse SK, z którym wywalczył Puchar Belgii. Krajowy puchar zdobył też w Turcji, gdzie grał dla Genclerbirligi SK. Do Niemiec powrócił w 2003 roku, przywdziewając koszulkę VfL Bochum. Występował również w barwach Bayeru 04 Leverkusen i Alemannii Aachen. W reprezentacji Polski w latach 2000-2004 wystąpił czternaście razy.

1982 – urodził się Roger Guerreiro. Brazylijski piłkarz do Polski trafił w 2006 roku, gdy został wypożyczony przez Legię Warszawa z EC Juventude. Wcześniej przywdziewał koszulki Corinthiansu, Flamengo oraz Celty Vigo. Na polskich boiskach spisywał się na tyle dobrze, że klub ze stolicy zdecydował się na skorzystanie z prawa pierwokupu Rogera. Z Legią świetnie wyszkolony technicznie pomocnik sięgnął po mistrzostwo kraju, Puchar Polski oraz Superpuchar Polski. Zaczął wzbudzać zainteresowanie selekcjonera reprezentacji Polski, Leo Beenhakkera. Na początku 2008 roku do wojewody mazowieckiego trafił wniosek o nadanie piłkarzowi polskiego obywatelstwa. Dokumenty trafiły w końcu do Kancelarii Prezydenta RP, który 17 kwietnia 2008 roku przyznał Rogerowi polski paszport. Dzięki temu piłkarz Legii mógł przywdziać koszulkę z orłem na piersi. Znalazł się w kadrze na mistrzostwa Europy i w meczu z Austrią zdobył pierwszą bramkę w historii występów biało-czerwonych na tej imprezie. Łącznie w reprezentacji Polski rozegrał 25 spotkań, w których strzelił cztery gole. Po odejściu z Legii grał dla AEK Ateny, Guaratingueta EC, Comercial FC, Rio Branco SC, Arisu Limassol, Villa Nova AC, Hercilio Luz FC oraz EC Rio Verde. Obecnie mieszka w Brazylii, ale cały czas podkreśla swoją tęsknotę za Polską.

>>> BRAMKA ROGERA GUERREIRO W MECZU Z AUSTRIĄ <<<