Fot: 400mm.pl

1960 – zmarł Edmund Kowal. Urodzony 16 lutego 1931 roku w Bobrku, obecnie dzielnicy Bytomia, i pierwsze piłkarskie kroki stawiał w tamtejszych Odrze/Sparcie oraz Stali. W 1953 roku w związku ze służbą wojskową trafił do Wawelu Kraków, a następnie do Legii Warszawa. Z „Wojskowymi” dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo oraz Puchar Polski (1955, 1956). Ostatnie lata kariery spędził w Górniku Zabrze, z którym także dwa razy osiągał krajowy szczyt (1957, 1959). Jego życie niespodziewanie dobiegło końca 22 kwietnia 1960 roku, gdy zmarł w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku (wpadł pod tramwaj). W reprezentacji Polski rozegrał osiem spotkań, zdobywając jedną bramkę.

1970 – Górnik Zabrze awansował do finału Pucharu Zdobywców Pucharów. W sezonie 1969/1970 drużyna z Zabrza przystąpiła do rywalizacji w Pucharze Zdobywców Pucharów. W pierwszej rundzie odprawili z kwitkiem Olympiakos SFP, a w 1/8 finału ich ofiarą padła ekipa Glasgow Rangers. Schody zaczęły się w ćwierćfinale, ale i w nim zabrzanie wyszli obronną ręką w potyczce z Lewskim Sofia. W półfinale Górnik mierzył się z naszpikowanym gwiazdami zespołem z Włoch, AS Roma. W pierwszym meczu, rozegranym w Rzymie, padł remis 1:1. W rewanżu po 90 minutach widniał identyczny rezultat, a w dogrywce obie ekipy zdobyły po jeszcze jednej bramce. Zgodnie z ówczesnym regulaminem, do wyłonienia triumfatora niezbędny był trzeci mecz, na neutralnym terenie. Decydujące starcie odbyło się w Strasburgu. I… znów nie udało się rozstrzygnąć losów na boisku. Po remisie 1:1 o wszystkim zadecydował rzut monetą. Szczęście uśmiechnęło się do zabrzan, którzy zameldowali się tym samym w finale Pucharu Zdobywców Pucharów.

>>> GÓRNIK ZABRZE W FINALE PUCHARU ZDOBYWCÓW PUCHARÓW <<<

1976 – urodził się Marcin Żewłakow. Urodzony w Warszawie, na początku swojej kariery występował w czterech stołecznych klubach: Drukarzu, Marymoncie, Hutniku i Polonii. W barwach „Czarnych Koszul” debiutował w ekstraklasie, a w 1998 roku podpisał umowę z belgijskim KSK Beveren. Po jednym sezonie przeniósł się jednak do Royal Excelsioru Mouscron, gdzie występował przez sześć sezonów, zbierając świetne recenzje i regularnie trafiając do siatki. W sezonie 2005/2006 przywdziewał koszulkę FC Metz, po czym na pół sezonu wrócił do Mouscron. Później grał dla KAA Gent oraz FCV Dender EH, a w 2008 roku wyjechał na Cypr. W barwach APOEL-u Nikozja wywalczył mistrzostwo oraz Superpuchar kraju. Do Polski powrócił w 2010 roku. Po dwóch sezonach w GKS Bełchatów oraz jednym w Koronie Kielce zakończył piłkarską karierę. W reprezentacji narodowej wystąpił 25 razy, zdobywając sześć bramek. Brał udział w mistrzostwach świata w Korei Południowej i Japonii (2002), podczas których strzelił gola w starciu z USA.

>>> GOL MARCINA ŻEWŁAKOWA W MECZU Z USA <<<

1976 – urodził się Michał Żewłakow. Aż do 2002 roku jego kariera przebiegała identycznie, co jego brata bliźniaka. Dopiero wówczas Michał Żewłakow opuścił Royal Excelsior Mouscron, przenosząc się do belgijskiego potentata, RSC Anderlecht. Z „Fiołkami” dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo kraju, a w 2006 roku podpisał umowę z greckim Olympiakosem SFP. Tam również smakował kolejnych sukcesów. Z klubem z Pireusu trzykrotnie zwyciężał w lidze, dwa razy wywalczył Puchar Grecji i raz krajowy Superpuchar. W sezonie 2010/2011 przywdziewał koszulkę tureckiego MKE Ankaragucu. Do Polski wrócił jesienią 2011 roku, by zasilić szeregi piątego już w swej karierze klubu z Warszawy, Legii. Z „Wojskowymi” wygrał mistrzostwo Polski oraz dwukrotnie krajowy puchar. Po zakończeniu kariery w 2013 roku został dyrektorem sportowym Legii. Pracował też w tej roli w Zagłębiu Lubin. W reprezentacji Polski występował przez dwanaście lat, rozgrywając w tym czasie z orłem na piersi aż 102 spotkania, w których strzelił trzy gole. Brał udział w turniejach finałowych mistrzostw świata (2002, 2006) oraz Europy (2008).

>>> POŻEGNALNY MECZ MICHAŁA ŻEWŁAKOWA W REPREZENTACJI POLSKI <<<

1998 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Osijeku przegrała z Chorwacją 1:4. Jedyną bramkę dla biało-czerwonych zdobył z rzutu wolnego Krzysztof Ratajczyk. Polacy, występujący tego dnia w granatowych koszulkach, już do przerwy przegrywali 0:3. Chorwaci, przygotowujący się do mistrzostw świata we Francji, na których ostatecznie sięgnęli po brązowy medal, byli zdecydowanie lepszym zespołem. Wysoką porażką z kadrą przywitał się debiutujący Tomasz Kulawik, natomiast starcie z Chorwacją było ostatnim meczem w narodowych barwach dla Krzysztofa Bukalskiego, Marka Jóźwiaka, Adama Ledwonia i Grzegorza Mielcarskiego.

1998 – urodził się Kamil Jóźwiak. Urodzony w Międzyrzeczu, zaczynał piłkarską karierę w juniorskich ekipach Juniora Zbąszynek oraz UKP Zielona Góra. W 2011 roku został wychwycony przez skautów Lecha Poznań i od tego czasu pozostaje zawodnikiem „Kolejorza”. Przeszedł wszystkie szczeble na poziomie juniorskim, a w ekstraklasie zadebiutował 28 lutego 2016 roku. Zespół Lecha opuścił tylko raz, na półroczne wypożyczenie do GKS Katowice. W reprezentacji Polski zadebiutował 19 listopada 2019 roku w wygranym 3:2 meczu ze Słowenią.

>>> DEBIUTANCKI MECZ KAMILA JÓŹWIAKA W REPREZENTACJI POLSKI <<<