1913 – urodził się Ryszard Piec. Wychowanek Silesii Lipiny, jednak całą seniorską karierę spędził w innym klubie z tego miasta, Naprzodzie. W reprezentacji Polski w latach 1935-1939 rozegrał 21 spotkań, zdobywając trzy bramki. Znalazł się w kadrze na turnieje finałowe Igrzysk Olimpijskich (1936) i mistrzostw świata (1938). Zmarł 24 stycznia 1979 roku w Świętochłowicach. Brat Jerzego, innego reprezentanta Polski.

1924 – urodził się Jerzy Krasówka. Na świat przyszedł w Gliwicach, ale czasy międzywojenne spędził po niemieckiej stronie granicy Górnego Śląska. Grał dla SV Schomberg i 09 Beuthen, a po II wojnie światowej krótko w Andaluzji Brzozowice-Kamień. Największą część swojej kariery spędził w Szombierkach Bytom, z krótką przerwą na grę w Górniku Radlin. W reprezentacji Polski wystąpił pięciokrotnie, znalazł się w kadrze na Igrzyska Olimpijskie w Helsinkach (1952). Po zakończeniu kariery trener w wielu śląskich klubach. Zmarł 11 kwietnia 2001 roku w niemieckim Wetzlarze.

1959 – urodził się Jacek Kazimierski. Wychowanek stołecznej Agrykoli, z której trafił do ekstraklasowej Legii Warszawa. Z „Wojskowymi”, w których barwach występował przez dziewięć sezonów, dwukrotnie zwyciężył w rozgrywkach Pucharu Polski (1980, 1981). Po krajowy puchar sięgnął też w Grecji, w barwach Olympiakosu SFP (1988). Karierę kończył w belgijskim KAA Gent. W reprezentacji Polski w latach 1981-1987 rozegrał 23 spotkania. W 1982 roku zajął z nią III miejsce podczas mistrzostw świata w Hiszpanii, znalazł się też w kadrze na mundial w Meksyku (1986). Z drużyną narodową do lat 18 zajął III miejsce na mistrzostwach Europy (1978). Po zakończeniu kariery trener bramkarzy, pracował między innymi w Legii Warszawa, Wiśle Kraków i seniorskiej reprezentacji Polski.

1959 – urodził się Jan Karaś. Wychowanek Hutnika Kraków, z którego trafił do ekstraklasowej Legii Warszawa. W 1989 roku zdobył z nią Puchar Polski. W ekstraklasie występował także w barwach stołecznej Polonii. Ponadto zakładał koszulki Bugu Wyszków, Ząbkovii (Dolcanu) Ząbki, AE Larissas oraz Vaasan Palloseura. W reprezentacji Polski w latach 1984-1988 rozegrał szesnaście spotkań, zdobywając jedną bramkę. Wziął z nią udział w turnieju finałowym mistrzostw świata (1986). Po zakończeniu kariery trener drużyn z niższych klas rozgrywkowych.

1994 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Radomiu zremisowała z Białorusią 1:1. Jedynego gola dla biało-czerwonych strzelił w pierwszej połowie Jacek Bąk. W starciu z sąsiadami zza wschodniej granicy debiut w koszulce z orłem na piersi zaliczył Krzysztof Ratajczyk.

2005 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Kijowie wygrała z Izraelem 3:2. Gole dla drużyny prowadzonej przez Pawła Janasa strzelili Grzegorz Rasiak (dwa) i Mirosław Szymkowiak. Było to drugie zwycięstwo biało-czerwonych w towarzyskim Pucharze Walerego Łobanowskiego, które dało im triumf w całych rozgrywkach. W potyczce z Izraelem czerwoną kartkę – jako pierwszy polski bramkarz w historii – zobaczył Artur Boruc.