1932 – urodził się Edward Szymkowiak. Wychowanek TuS Bogucice, w kolejnych latach występował w KS 22 Dąbrówka Mała, Ruchu Chorzów, GWKS Bielsko-Biała, Legii Warszawa i Polonii Bytom. Z Ruchem w latach 1951 i 1952 zdobył mistrzostwo Polski. Kolejne tytuły dorzucił w barwach Legii (mistrzostwo kraju 1955, 1956, Puchar Polski 1955, 1956) i Polonii (mistrzostwo Polski 1962). W reprezentacji Polski w latach 1952-1965 rozegrał 53 spotkania, wziął z nią udział w turniejach finałowych Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach (1952) i Rzymie (1960). Uznawany za jednego z najlepszych bramkarzy w historii polskiej kadry narodowej. Zmarł 28 stycznia 1990 roku w Bytomiu.

1938 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Zurychu zremisowała ze Szwajcarią 3:3. Gole dla biało-czerwonych strzelili w tym spotkaniu Ernest Wilimowski, Jerzy Wostal i Leonard Piątek.

1944 – urodził się Krzysztof Hausner. Wychowanek krakowskiego Nadwiślana. Najdłuższy czas w karierze spędził w Cracovii, w której występował przez sześć lat. Grał także dla Unii Tarnów, Górnika Zabrze, Zagłębia Sosnowiec, Wisły Kraków, Kalwarianki Kalwaria Zebrzydowska i Błyskawicy Chicago. W reprezentacji Polski wystąpił raz, 16 kwietnia 1967 roku, w meczu z Luksemburgiem w ramach kwalifikacji do turnieju finałowego mistrzostw Europy. Zmarł 26 stycznia 2004 roku w Krakowie.

1979 – urodził się Arkadiusz Głowacki. Wychowanek TPS Winogrady, z którego przez SKS 13 Poznań trafił do ekstraklasowego Lecha Poznań. Największe sukcesy odnosił jednak w barwach Wisły Kraków, z którą zdobył sześć tytułów mistrza kraju (2001, 2003, 2004, 2005, 2008, 2009), dwa Puchary Polski (2002, 2003) oraz Puchar Ligi Polskiej (2001). Występował także w Trabzonsporze Kulubu, z którym sięgnął po Superpuchar Turcji (2010). W reprezentacji Polski w latach 2002-2011 rozegrał 29 spotkań, wziął z nią udział w turnieju finałowym mistrzostw świata (2002).

1991 – reprezentacja Polski w towarzyskim meczu rozegranym w Warszawie zremisowała z Finlandią 1:1. Jedyną bramkę dla zespołu prowadzonego przez Andrzeja Strejlaua zdobył Andrzej Lesiak. Dla Romualda Kujawy był to jedyny mecz rozegrany w narodowych barwach. Debiut na swoim koncie zapisał Maciej Szczęsny, a z kadrą pożegnał się Adam Zejer.

1995 – zmarł Mieczysław Balcer. Urodzony 12 czerwca 1906 roku, wychowanek Cracovii, jednak najwięcej lat swojej kariery spędził w Wiśle Kraków. Wywalczył w jej barwach dwa mistrzostwa Polski (1927, 1928) oraz jeden krajowy puchar (1926). Po zakończeniu II wojny światowej krótko zakładał też koszulkę Warty Poznań. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem, prowadził między innymi poznańskie Wartę i Kolejarza (Lecha). W reprezentacji Polski rozegrał dziesięć spotkań, strzelając osiem goli. Zmarł 13 marca 1995 roku w Poznaniu.

2001 – urodził się Michał Karbownik. Wychowanek Zorzy Kowala, z której przez Młodzika 18 Radom trafił do warszawskiej Legii. W barwach tego klubu debiutował w ekstraklasie, a w 2020 roku zdobył z nim mistrzostwo Polski. Od początku 2021 roku jest zawodnikiem Brighton&Hove Albion. W reprezentacji Polski rozegrał dotąd trzy spotkania.

2013 – zmarł Władysław Stachurski. Urodzony 27 marca 1945 roku w Piotrkowicach, karierę rozpoczynał w warszawskiej Skrze. Przed trafieniem do Legii, z którą jest do dziś najmocniej kojarzony, grał także dla SHL Kielce oraz stołecznych Sarmaty i Warszawianki. W Legii spędził dziewięć lat, dwukrotnie sięgając po mistrzostwo Polski i dorzucając do tego krajowy puchar. Ponadto z „Wojskowymi” dotarł do półfinału Pucharu Europy (poprzednika Ligi Mistrzów). Został członkiem Galerii Sław tego klubu. W reprezentacji Polski wystąpił ośmiokrotnie, zdobywając jedną bramkę. Po zakończeniu kariery pracował jako trener, w latach 1995-1996 pełnił funkcję selekcjonera reprezentacji kraju. Zmarł nagle na zawał serca 13 marca 2013 roku.