Artur Boruc (ur. 20.02.1980 r., 65 meczów w reprezentacji/0 bramek) – uczestnik turniejów finałowych mistrzostw świata (2006) oraz mistrzostw Europy (2008, 2016). Szczególnie zapamiętany z kapitalnego występu podczas niemieckiego mundialu oraz Euro 2008, gdzie popisał się szeregiem wspaniałych interwencji. W reprezentacji Polski rozegrał łącznie 65 spotkań. Jedna z legend warszawskiej Legii, idol kibiców, były piłkarz między innymi Celtiku FC oraz ACF Fiorentina, gdzie zapracował sobie na olbrzymie uznanie fanów.

Jerzy Dudek (ur. 23.03.1973 r., 60/0) – uczestnik turnieju finałowego mistrzostw świata (2002). Przez kilka lat absolutny numer jeden w bramce reprezentacji Polski, w której rozegrał 60 spotkań. Zwycięzca Ligi Mistrzów w barwach Liverpoolu FC (2005), po pamiętnym spotkaniu z AC Milan. Właśnie po tym meczu słynny na cały świat stał się „Dudek Dance”. Jedyny polski piłkarz, który występował w legendarnym Realu Madryt.

Łukasz Fabiański (ur. 18.04.1985 r., 52A/0) – uczestnik turniejów finałowych mistrzostw świata (2006, 2018) oraz mistrzostw Europy (2008, 2016). W młodym wieku wyjechał z Legii Warszawa do londyńskiego Arsenalu, później przez Swansea City trafił do West Ham United, gdzie gra do dziś. W drużynie narodowej nigdy nie zawodzi, a jego wspaniałe interwencje w meczu 1/8 finału mistrzostw Europy w 2016 roku przeciwko Szwajcarii zaprowadziły zespół prowadzony przez Adama Nawałkę do ćwierćfinału rozgrywek.

Hubert Kostka (ur. 27.05.1940 r., 32/0) – złoty medalista Igrzysk Olimpijskich (1972). Do czasu Jana Tomaszewskiego podstawowy bramkarz reprezentacji Polski. W 1972 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Monachium w siedmiu meczach stracił tylko cztery bramki, walnie przyczyniając się do historycznego, olimpijskiego medalu dla naszej kadry.

Józef Młynarczyk (ur. 20.09.1953 r., 42/0) – uczestnik turniejów finałowych mistrzostw świata (1982, 1986) oraz srebrny medalista mundialu (1982). W latach 1980-1986 absolutnie niezastąpiony między słupkami reprezentacji Polski. Zasłynął niezwykłą ofiarnością – w jednym z meczów strzegł bramki ze złamanym palcem. Oprócz świetnej postawy w kadrze, odnosił także sukcesy klubowe. W barwach FC Porto sięgnął po Puchar Mistrzów (1987), poprzednik Ligi Mistrzów.

Maciej Szczęsny (ur. 28.06.1965 r., 7/0) – jedyny polski piłkarz, który sięgnął po tytuł mistrza kraju z czterema różnymi klubami (Legią Warszawa, Widzewem Łódź, Polonią Warszawa i Wisłą Kraków). W reprezentacji Polski rozegrał siedem spotkań, w latach 1991-1996. Ojciec Wojciecha Szczęsnego.

Wojciech Szczęsny (ur. 18.04.1990 r., 42/0) – uczestnik turniejów finałowych mistrzostw świata (2018) oraz mistrzostw Europy (2012, 2016). W młodym wieku wyjechał do Arsenalu FC, gdzie został z czasem czołowym bramkarzem Premier League. Występował także w AS Roma, by trafić wreszcie do Juventusu FC, gdzie występuje do dziś. W kadrze narodowej rywalizuje o miejsce w bramce z Łukaszem Fabiańskim. Syn byłego reprezentanta Polski, Macieja.

Edward Szymkowiak (ur. 13.03.1932 r., zm. 28.01.1990 r., 53/0) – uczestnik dwóch turniejów finałowych Igrzysk Olimpijskich (1952, 1960). Jeden z najwybitniejszych bramkarzy czasów powojennych, legenda Polonii Bytom. Pięciokrotnie sięgnął po tytuł mistrza Polski (w barwach trzech klubów). W reprezentacji kraju rozegrał 53 spotkania, występując w niej przez 13 lat. Stał się tym samym najdłużej występującym w historii kadry bramkarzem. Zmarł w 1990 roku.

Jan Tomaszewski (ur. 09.01.1948 r., 63/0) – uczestnik turniejów finałowych mistrzostw świata (1974, 1978), srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich (1976) oraz srebrny medalista mundialu (1974). Jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich piłkarzy w historii. Jeden z bohaterów słynnego meczu na Wembley, który dał Polsce awans na mistrzostwa świata w RFN w 1974 roku, po 36 latach przerwy. Pierwszy bramkarz, który w trakcie jednego mundialu obronił dwa rzuty karne.