W boksie osiągnął wszystko. Był mistrzem świata federacji WBO, WBA, IBF w kat. półciężkiej oraz WBO w kat. junior ciężkiej. Na ringu był niepokonany przez 12 lat. Specjalnie dla Łączy Nas Piłka Dariusz Michalczewski opowiada o swoich spostrzeżeniach na temat m.in. reprezentacji Polski, czy bliskiej jego sercu Lechii Gdańsk. Nadal jest w formie, gardę trzyma wysoko i sprawnie punktuje plusy i minusy polskiej piłki. - Zawsze chciałem być piłkarzem i zdobywać bramki na mistrzostwach świata, ale niestety zostałem tylko pięściarzem - śmieje się popularny „Tiger”.

Zobaczcie trzecią część naszego reportażu z wizyty u Arkadiusza Milika w Amsterdamie. Tym razem porozmawialiśmy z napastnikiem reprezentacji Polski oraz Jessicą Ziółek, dziewczyną Milika. Kto nosi spodnie w tym związku? Przekonajcie się sami!

Po naszej wizycie we Wrocławiu, gdzie skonfrontowaliśmy podobieństwo Sebastiana Mili i aktora Bartosza Żukowskiego postanowiliśmy znaleźć sobowtórów pozostałych kadrowiczów. Przedstawiamy efekty naszej akcji.

W piątek z okazji 35 urodzin Artura Boruca zorganizowaliśmy quiz, w którym trzeba było odpowiedzieć na pytania dotyczące bramkarza reprezentacji Polski. Dziś przedstawiamy poprawne wyniki oraz zdradzamy, kto najszybciej wysłał nam dobre odpowiedzi i dzięki temu wygrał grę FIFA 15.

Zapraszamy Was do obejrzenia już dwunastego odcinka Videobloga Błyskawicznego, w którym tematem przewodnim jest... Arkadiusz Milik. Łukasz Wiśniowski oraz Jakub Polkowski rozmawiają też między innymi o okularach, kulisach akcji z Sebastianem Milą i węgierskiej futbolówce. Nie traćcie czasu i oglądajcie! 

Zapraszamy do obejrzenia drugiej części naszego reportażu o Arkadiuszu Miliku. Tym razem zabieramy Was między innymi do redakcji holenderskiej gazety De Telegraaf oraz do pubu, gdzie spotkaliśmy się z holenderskimi kibicami. Posłuchajcie,co w rozmowie z Łączy Nas Piłka powiedział reprezentant Polski. Miłego oglądania!

„U schyłku lat pięćdziesiątych byłem w mojej rodzinnej miejscowości jedynym dzieckiem, które nosiło okulary. Taki mały, a już w okularach - mawiali na mój widok starsi i koledzy i moja ściśle wymierzalna w dioptriach odmienność dawała im oczywisty asumpt do klasycznej represji. (…) Tak było aż do chwili, kiedy w drzwiach mojego pokoju stanął ojciec, ściskając pod pachą prawdziwą węgierską futbolówkę. (…)Już nie byłem w mojej rodzinnej miejscowości jedynym ofermą w okularach. Teraz byłem także jedynym posiadaczem prawdziwej węgierskiej futbolówki. Starsi koledzy, którzy chcieli grać moją piłką musieli i mnie, gamonia w okularach, dopuszczać do gry.”