11
K. Kmiecik
Olimpijska reprezentacja Brazylii była także ostatnim rywalem biało-czerwonych przed wyjazdem na igrzyska do Montrealu. Na Stadionie Śląskim w Chorzowie Polska wygrała 3:0. Na zdjęciu kapitanowie obu drużyn Kazimierz Deyna i Tecão.
Akcja z czerwcowego meczu z olimpijską reprezentacją Brazylii. Henryk Kasperczak mija defensywnego pomocnika rywali Batistę.
Strzelić cztery gole Brazylii w ciągu miesiąca to nie lada wyczyn – nawet jeśli jest to tylko olimpijska reprezentacja tego kraju, w której brakowało największych ówczesnych gwiazd futbolu. Szarmach dokonał tej sztuki w dwóch spotkaniach. Najpierw na Stadionie Śląskim w Chorzowie (3:0), w sprawdzianie przed igrzyskami, przełamując fatalną passę siedmiu występów polskiej kadry bez zwycięstwa. Dwa kolejne gole dołożył w Toronto (2:0), gdzie biało-czerwoni rozegrali jedyny podczas igrzysk mecz poza Montrealem. Z dorobkiem 6 bramek Szarmach został królem strzelców olimpijskiego turnieju piłkarskiego.
Bramki Canarinhos bronił, mając zaledwie 20 lat. Zagrał zarówno w towarzyskim meczu w Chorzowie, jak i półfinale igrzysk, więc konfrontacji z biało-czerwonymi nie mógł dobrze wspominać, bo aż pięć razy sięgał po piłkę do siatki. Znacznie poprawił sobie humor w 1986 roku podczas mundialu w Meksyku, gdy po raz kolejny dane mu było zmierzyć się z reprezentacją Polski. Zachował wówczas czyste konto, a Brazylijczycy w 1/8 finału pokonali nasz zespół 4:0.
► Jedyny mecz na tych igrzyskach rozegrany przez Polaków nie na Stade Olympique w Montrealu
► Drugi mecz reprezentacji sędziowany przez szkockiego arbitra Johna Wrighta Patersona
► Według czasu polskiego, mecz rozpoczął się 28 lipca
► Zagrało 12 zawodników z 8 klubów
► Druga w tym roku wygrana z olimpijską reprezentacją Brazylii i druga bez straty bramki
► Ostatni, 34. mecz reprezentacji usunięty z wykazu meczów oficjalnych reprezentacji na spotkaniu w sierpniu 1997 roku; grupa ekspertów ustaliła wówczas oficjalny wykaz meczów, który został zatwierdzony przez PZPN jako obowiązujący