TRUSKOLASY

Wszystko zaczęło się tu. W niewielkiej wsi w powiecie kłobuckim na Śląsku. Młodsi kibice o tym miejscu usłyszeli pewnie pierwszy raz za sprawą Jakuba Błaszczykowskiego. To jednak jego wujek jako pierwszy sprawił, że dowiedzieli się o nim fani futbolu nad Wisłą. Swoją drogą Truskolasy są prawdopodobnie jedyną wsią w kraju, która dała nam dwóch kapitanów drużyny narodowej. Jeśli wziąć pod uwagę statystyki (w 2011 roku mieszkało w niej niewiele ponad 2000 osób), współczynnik wybitnego piłkarza na mieszkańca jest tam wyjątkowo wysoki.

POZNAŃ

Młody Jerzy Brzęczek pierwsze kroki w futbolu stawiał w juniorskiej drużynie Rakowa Częstochowa. Do seniorskiej piłki wkroczył już jednak jako zawodnik Olimpii Poznań. Do klubu trafił jako siedemnastolatek i jego barwy reprezentował przez ponad cztery lata. Później przeniósł się do lokalnego rywala – Lecha, z którym wywalczył pierwsze i jak się później okazało jedyne w karierze mistrzostwo Polski. Wcześniej jednak przyszedł sukces z reprezentacją olimpijską. 

BARCELONA

W olimpijskiej drużynie Janusza Wójcika Brzęczek odgrywał kluczową rolę, dlatego selekcjoner charakternemu zawodnikowi powierzył opaskę kapitana. Ten ze swojej roli wywiązał się bez zarzutu. Wystąpił we wszystkich sześciu spotkaniach turnieju olimpijskiego, który biało-czerwoni zakończyli dopiero w wielkim finale. I choć ten ostatecznie przegrali z gospodarzami – Hiszpanami 2:3, do kraju wrócili jako bohaterowie. Trzeba bowiem pamiętać, że srebrne medale wywalczone na igrzyskach w 1992 roku są ostatnimi, jakie dotychczas polscy piłkarze przywieźli z wielkiej międzynarodowej imprezy.

AUSTRIA

Po udanym turnieju w Hiszpanii i późniejszym mistrzostwie z Lechem kolejne dwa lata Brzęczek spędził na rodzinnym Śląsku. W tym czasie był zawodnikiem zabrzańskiego Górnika i GKS-u Katowice. Później jednak zdecydował się na wyjazd na Zachód. Wybór padł na ligę austriacką, w której z półtoraroczną przerwą (na grę w izraelskim Maccabi Hajfa) występował od 1995 do 2007 roku. Największy sukces odniósł z Tirolem Innsbruck, z którym dwukrotnie (w 2001 i 2002 roku) sięgnął po tytuł. 

LONDYN

Kolejne kluby, kolejne osiągnięcia i kolejne występy w reprezentacji Polski. Tych Jerzy Brzęczek zaliczył w sumie 42. Przez długi czas pełnił w niej funkcję kapitana. Znów był ważną postacią drużyny prowadzonej przez dobrego znajomego z Barcelony Janusza Wójcika. W pierwszej reprezentacji nie udało mu się jednak osiągnąć sukcesu, jakim z całą pewnością byłby awans do turnieju finałowego mistrzostw świata czy Europy. W sumie w kadrze narodowej zdobył cztery bramki. Dwie w meczach o punkty (w eliminacjach Euro 2000). Do historii przeszło przede wszystkim trafienie w wyjazdowym meczu z Anglią. Mimo porażki 1:3 Brzęczek został trzecim polskim piłkarzem (po Janie Domarskim i Marku Citce), który pokonał angielskiego bramkarza na słynnym Wembley.

ŚLĄSK

Po pożegnaniu z kadrą i kolejnych sezonach zagranicą, na zakończenie kariery pomocnik zdecydował się zamieszkać w rodzinnych stronach. Przez półtora sezonu był podstawowym zawodnikiem Górnika Zabrze, do którego wrócił po 12 latach. Ostatnią w karierze rundę (wiosenną 2008/2009) spędził zaś w Polonii Bytom. Jego zespół zakończył sezon na 7. miejscu w ekstraklasie, a dla Brzęczka rozpoczął się po nim nowy etap – nie na boisku, a za linią boczną.

PŁOCK

Przygodę w roli szkoleniowca rozpoczął już w Bytomiu, gdzie został grającym asystentem trenera Marka Motyki. Pierwszą samodzielną pracę podjął tam, gdzie zaczynała się jego kariera jako piłkarza – w Rakowie. W Częstochowie spędził ponad cztery lata, po których przyszedł czas na poważniejsze wyzwanie. Tak trzeba bowiem określić zamianę drugoligowca na występującą w ekstraklasie Lechię Gdańsk. W Trójmieście spędził niespełna rok. Spodziewanych wyników nie osiągnął również w pierwszoligowym GKS-ie Katowice. Przełomem była natomiast przeprowadzka do Płocka, gdzie niespodziewanie jego Wisła włączyła się do walki o europejskie puchary. Sezon 2017/2018 zakończyła ostatecznie na 5. miejscu.

BOLONIA

Lato 2018 roku w polskim futbolu przyniosło prawdziwy wstrząs. Najpierw po nieudanych mistrzostwach świata w Rosji w reprezentacji Polski zakończyła się bogata w sukcesy epoka Adama Nawałki. Później, ku zaskoczeniu wielu kibiców i komentatorów, wybrano nowego selekcjonera. I choć powszechnie spodziewano się trenera z zagranicy, prezes PZPN Zbigniew Boniek postawił właśnie na Brzęczka. Przyszłość pokazała, że się nie pomylił.

Choć początki nie były łatwe. Po utworzeniu Ligi Narodów nowy selekcjoner od razu został rzucony na głęboką wodę. W Dywizji A Polacy mierzyli się z silnymi Włochami i mistrzami Europy Portugalczykami. Debiut w Bolonii wypadł jeszcze przyzwoicie (remis 1:1). Problemy zaczęły się później. W sześciu pierwszych spotkaniach pod wodzą Brzęczka reprezentacja trzykrotnie zremisowała i trzy razy przegrała. Niezadowolenie kibiców i presja ze strony mediów były coraz większe. W perspektywie nadchodzących eliminacji Euro 2020 sugerowano nawet zmianę szkoleniowca. Nikt jednak poważnie nie potraktował tych głosów, a z każdym kolejnym spotkaniem krytykom zaczynało brakować argumentów. W walce o mistrzostwa Europy Polska seryjnie punktowała. I choć nie prezentowała wielkiej finezji, pewnie wygrała swoją grupę eliminacyjną.

Pandemia koronawirusa sprawiła, że turniej finałowy Euro 2020 został przełożony o rok, co dla Jerzego Brzęczka okazało się brzemienne w skutkach. Po wywalczeniu awansu w listopadzie 2019, na kolejny mecz biało-czerwonych musieliśmy czekać blisko 10 miesięcy! I choć w jesiennych spotkaniach w Lidze Narodów i meczach towarzyskich reprezentacja Polski zanotowała korzystny bilans: 4 wygrane, remis i 3 porażki, a także utrzymała się w Dywizji A UEFA Nations League (kosztem Bośni i Hercegowiny), prezes PZPN na początku 2021 roku zdecydował o zmianie selekcjonera.

KRAKÓW

Pozbawienie trenerskiej „roli życia” na kilka miesięcy przed najważniejszą imprezą, z pewnością głęboko dotknęło Jerzego Brzęczka. Były selekcjoner długo nie brał pod uwagę nowych ofert pracy i nie udzielał się medialnie. Po ponad roku przerwy od futbolu, zdecydował się podjąć kolejne wyzwanie i spróbować uratować przed spadkiem z ekstraklasy zespół 13-krotnego mistrza Polski – Wisły Kraków. Tego zadania nie udało mu się jednak zrealizować. I choć został w klubie i zamierzał walczyć o powrót Białej Gwiazdy do elity, po nieudanym początku sezonu, opuścił Reymonta w październiku 2022 roku. Podczas mundialu w Katarze występował w roli telewizyjnego eksperta.

►ZOBACZ NAJWAŻNIEJSZE MOMENTY Z REPREZENTACYJNEJ KARIERY JERZEGO BRZĘCZKA